Tussen schip en wal

Vorige week hebben we het best druk gehad met het project. Want we moesten donderdag ons meetplan presenteren voor onze stagebegeleiders. Dus in het begin van de week moesten we nog verschillende dingen uitdokteren en hebben we al wat proefmetingen gedaan met de sensor die we al binnen hadden. De presentatie ging goed! Al hebben ze blijkbaar hier in Zweden de gewoonte om vragen tussendoor te stellen. Dus dat was wel een beetje raar. Het was wel goed dat ze veel vragen stelden. Want met 3 stage begeleiders heb je al snel dat iemand een ander idee heeft als een ander. Maar hier in Zweden hebben ze ook nog beetje een rare manier van communiceren. Iedereen heeft een eigen idee over iets maar ze praten hier niet echt over. Ik heb een beetje het idee dat de mensen hier hun eigen straatje schoon vegen en verder heel aardig zijn tegen ander mensen. Als je ze eenmaal kent. Maar er is nooit iemand die zijn nek uitsteekt en zijn idee doordraaft met de motivatie; dit en dat is allemaal beter. Met heftige discussies tot gevolg. Het is gewoon oké. Jij doet dit, dan doe ik dat en verder.. uhhh ja dat is jou zaak en niet mijn (kan het fout hebben natuurlijk want zolang ben ik hier ook nog niet).
Maar dit leiden bij mij al tot behoorlijk wat ergernis. Want de een zij dit en de ander dat. Dus het bloed kwam al onder mijn nagels vandaan. Ik wilde al een keer flink op de trom slaan en zeggen wat is nu de bedoeling en hoe gaan we dat nu allemaal doen? Maar het goede is ik heb me weten inhouden en niks heb gezegd. maar goed ook want ik denk niet dat ze mij hadden gesnapt :).

We konden ons vorige week zondag opgeven voor de “Sea battle”. Dit was dan met een “cruise” (maar ja is maar wat ze cruise noemen, want een villa in Siófok was ook een hut in mijn woordenboek) over de baltische zee naar Estland. Dus dat betekent eerst dikke party op de boot voor 1 avond. Dan de volgende dag overdag de boot af en Tallin verkennen. Daarna de boot weer op en dan was het natuurlijk weer dikke party. Dus om het op te sommen 2 keer dikke party met goedkoper bier! Want dan zijn we niet meer in Zweden :). Dit wilde ik dus echt niet missen! De inschrijving begon zondag om 16.00 uur op school. Ik om half 4 al een keer gaan kijken, maar niemand daar. Zat ik wel goed? Toch nog maar een keer kijken op een pc of ik op de goed locatie was. Nee daar is het toch echt. Weer daar terug komen. Wooww wat is hier gebeurd?? Overal mensen. Om een tafeltje stonden zo veel mensen dat, dat toch wel opviel. Daar maar eens kijken wat er te doen is. Wij stonden als Nederlanders gewoon rustig te wachten en de een na de ander soort van kabouter met zwart haar en een baard of sikje kwamen van links en rechts al voorbij. Eindelijk aan de beurt bleek het een wachtlijst te zijn. Wij schreven ons in als nummers 108 en 109. Blijken er maar 90 plaatsen te zijn op die boot. Nou die kaboutertjes met een baard of een sikje hadden dat al snel in de gaten en je kon maximaal 2 kaartjes per persoon kopen. Dus die misselijke kaboutertjes zaten natuurlijk al met iedereen die iets van muggenbultjes rond hart hoogte hadden of blonde haren van langer als 5 cm aan te pappen. Plaese get me a ticket also per favore.. Opflikkeren stelletje misselijke ……… (om maar niet discriminerend te worden naar een bepaald soort volk) kabouters…kuch kuch Italianen. Dus wij konden natuurlijk niet mee. Balen! Voor de eerste keer was ik ergens te laat mee in dit land dat ;) en dat was ook nog iets waar ik mij echt op verheugde. We waren een beetje tussen schip en wal terecht gekomen en zo voelde ik mij op die dag ook. Het vakantie gevoel was even vervangen door het realiteitsgevoel. Wat doe ik hier? Maar dat duurde niet lang en vermaak me alweer prima!

Deze week heb ik eindelijk mijn verslag opgestuurd wat ik nog moest af maken van school. Wat ik eigenlijk al af had moeten hebben voor een project. Maar doordat mijn pc mijn bestand in een keer had gewist en ik geen back-up had gemaakt. Moest ik het opnieuw maken. Dus toen dat naar Nederland was gestuurd was het natuurlijk ook wel tijd voor een vreugde dansje! Woensdag avond hadden we “Sweedish night” georganiseerd door VIS. Ze lieten ons allemaal culturele dingen zien van zweden. Met veel snoep, een bloemen kroon krans op mijn kop en rode wangen tot gevolg. Dit leiden uiteindelijk nog tot een onnozel dansje over kikkers dat ze hier tijdens de “midsummer night”doen.
Verder zijn we deze week al begonnen met de sensors monteren op de machine en als alles goed gaat kunnen we morgen al kijken of dat we dingen goed hebben bedacht en of het een beetje werkt. Ben benieuwd.. Dan kunnen we als alles goed is, volgende week woensdag voor de eerste keer het bos in om metingen te doen aan de machine. Hoop dat het dan een beetje lukt en dat ik een beetje vroeg thuis kan zijn. Want dan komt Judith eindelijk ook op bezoek :). Joepieeee

Vi ses